Ήταν 6 Οκτωβρίου 1973, όταν οι σειρήνες αντήχησαν στο Τελ Αβίβ, σηματοδοτώντας την αιφνιδιαστική επίθεση που δέχθηκε το Ισραήλ από τις συριακές και αιγυπτιακές δυνάμεις. Αυτή η ημέρα συνέπεσε με την πιο σημαντική εβραϊκή γιορτή, τον Γιομ Κιπούρ, την «ημέρα της Μεγάλης Εξιλέωσης». Η πρωθυπουργός Γκόλντα Μέιρ συγκέντρωσε το υπουργικό της συμβούλιο, καθώς η χώρα βρέθηκε απροετοίμαστη και υπέστη πολλές ανθρώπινες απώλειες πριν τελικά κερδίσει τον πόλεμο.
Η Γκόλντα Μέιρ, που ήταν τότε 76 ετών, αντιμετώπισε σφοδρές επικρίσεις για την καθυστέρηση στην αντίδραση της. Παρόλο που αναγνωρίστηκε ότι δεν είχε ευθύνη για την κατάσταση, επέλεξε να παραιτηθεί από την πρωθυπουργία και αποσύρθηκε από την πολιτική ζωή μέχρι το θάνατό της το 1978. Ήταν η πρώτη και μοναδική γυναίκα πρωθυπουργός στην ιστορία του Ισραήλ, και είχε δηλώσει πως «ένας ηγέτης που δεν διστάζει, πριν αποφασίσει να στείλει το έθνος του σε πόλεμο, δεν είναι κατάλληλος για ηγέτης».
Η Μέιρ ήταν γνωστή για την αδιάλλακτη στάση της στο παλαιστινιακό ζήτημα, τονίζοντας ότι «Πώς θα μπορούσαμε να επιστρέψουμε τα κατεχόμενα εδάφη; Δεν υπάρχει κανείς να τα επιστρέψει». Αρκετά χρόνια νωρίτερα, το 1972, είχε κληθεί να αντιμετωπίσει τη σφαγή των Ισραηλινών αθλητών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου από Παλαιστίνιους κομάντος. Η αντίδρασή της ήταν η επιχείρηση «Οργή του Θεού», με στόχο την εξόντωση των υπευθύνων του τρόμου.
Γύρω από το 2023, μια νέα επίθεση από τρομοκράτες της Χαμάς, που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο 1200 αθώων, έφερε το Ισραήλ σε παρόμοια κατάσταση απροετοίμαστης αντιμετώπισης. Η αντίδραση της μερίδας των Ισραηλινών ηγετών φάνηκε να ακολουθεί τη «συνταγή» της Γκόλντα Μέιρ, με την επιδίωξη να «σκοτωθούν οι εχθροί του Ισραήλ, όπου κι αν βρίσκονται».
Οι προσωπικές σχέσεις της Γκόλντα Μέιρ με τους Άραβες ηγέτες, όπως ο Χουσεΐν της Ιορδανίας, υπήρξαν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες. Αν και η Μέιρ επιδίωκε μια ειρηνική συνύπαρξη, οι δυσκολίες και τα εμπόδια που αντιμετώπιζε ήταν πολλά. Η αλληλεπίδραση τους έγινε μάλιστα μερικές φορές κρυφά, προκειμένου να διατηρηθεί μια στήριξη και μια εμπιστοσύνη, παρά την πολιτική ένταση.
Η άποψη της λοιπόν παραμένει σχετική και στις μέρες μας, με αναφορές που δείχνουν την έλλειψη ενός στρατηγικού σχεδίου για την ειρηνική συνύπαρξη και τη συνέχιση της έντασης στην περιοχή, όπως επεσήμανε και ο σημερινός υπουργός Εξωτερικών της Ιορδανίας. Πηγή: naftemporiki.gr
