Το «σίριαλ» της «επιθετικής εξαγοράς» της γερμανικής Commerzbank από την ιταλική Unicredit απασχολεί την ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή, με τη στάση της Γερμανίας να προκαλεί έντονη αντίδραση. Οι επικριτές του Βερολίνου προσάπτουν στην κυβέρνηση ότι δίνει προτεραιότητα στα εθνικά της συμφέροντα εις βάρος της ευρωπαϊκής ενιαίας αγοράς. Η καταδίκη του καγκελαρίου Όλαφ Σολτς για την εξαγορά υποδηλώνει ότι οι φιλοδοξίες για διασυνοριακή κλιμάκωση του χρηματοπιστωτικού τομέα στην ΕΕ παραμένουν στα χαρτιά, παρά τις προτροπές του ESM για τις συγχωνεύσεις τραπεζών.
Ο φόβος στο Βερολίνο είναι ότι εάν η UniCredit αποκτήσει μεγαλύτερο μερίδιο στην Commerzbank, ενδεχομένως να επηρεαστούν αρνητικά οι μικρομεσαίοι κατασκευαστές της γερμανικής Mittelstand, οι οποίοι θεωρούνται κρίσιμος πυλώνας της γερμανικής οικονομίας. Η αντίθεση του Σολτς έρχεται σε αντίθεση με τις φωνές άλλων ευρωπαϊκών χωρών, που τονίζουν ότι πρέπει να επιτραπεί στην UniCredit να προχωρήσει στην εξαγορά, όπως συνέβη με την αύξηση συμμετοχής της Lufthansa στην Alitalia.
Η UniCredit ανακοίνωσε την αύξηση της συμμετοχής της στην Commerzbank στο 21% και αίτησε για αύξηση της συμμετοχής της σε έως και 29,9%. Ο Αντόνιο Ταγιάνι, υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας, υποστήριξε ότι στην Ευρώπη πρέπει να ισχύει η ελεύθερη αγορά και ότι δεν μπορεί να υπάρχουν διαφορετικά μέτρα και σταθμά. Η εχθρότητα του Σολτς προς τη συμφωνία έχει εντείνει την κριτική, κυρίως από πολιτικούς και οικονομολόγους άλλων κρατών-μελών της ΕΕ.
Η Τραπεζική Ένωση, που αποτελεί στόχο των Ευρωπαίων ηγετών, θα μπορούσε να οδηγήσει σε δημιουργία μεγάλων τραπεζών πέρα από τα εθνικά σύνορα. Αυτό θα ανέβαζε την αποτελεσματικότητα και θα μπορούσε να μειώσει το κόστος κεφαλαίων για τις επιχειρήσεις, καθιστώντας δυνατή την καλύτερη αξιοποίηση των αποταμιεύσεων των Ευρωπαίων. Στην ΕΕ υπάρχουν φωνές που υποστηρίζουν ότι η διασύνδεση των χρηματοπιστωτικών τομέων είναι απολύτως αναγκαία, προκειμένου να ενισχυθεί η ενιαία αγορά.
Ο καγκελάριος πάντως είναι αντίθετος στις επιθετικές εξαγορές, υπογραμμίζοντας ότι δεν είναι καλές για το τραπεζικό σύστημα. Ο γερμανικός δημόσιος τομέας είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος της Commerzbank από την κρίση του 2008, γεγονός που προσθέτει στήριξη στην αντίθεσή του απέναντι σε μια τέτοια κίνηση. Συνδικαλιστές μάλιστα προειδοποιούν για ενδεχόμενες απολύσεις σε περίπτωση που προχωρήσει η εξαγορά.
Κάποιοι Γερμανοί πολιτικοί, ωστόσο, φαίνεται να είναι πιο ανοιχτοί απέναντι στην εξαγορά, όπως ο υπουργός Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ, ο οποίος δήλωσε ότι η απόφαση ανήκει στη διοίκηση της Commerzbank. Έτσι, η στάση του Βερολίνου απέναντι στην πρόταση της UniCredit φαίνεται να είναι αμφιλεγόμενη και την ίδια στιγμή να προκαλεί πολιτική αναταραχή.
Πηγή: naftemporiki.gr
