Σχέδιο Ντράγκι για την Ανάκαμψη της Ευρώπης και οι Προκλήσεις Χρηματοδότησης

Όταν ο Μάριο Ντράγκι ανέπτυξε ένα σχέδιο συνολικού ύψους 800 δισ. ευρώ για την ενίσχυση της Ευρώπης απέναντι στον αμερικανικό και κινεζικό ανταγωνισμό, οι ευρωπαϊκές βιομηχανίες φάνηκε να αισθάνονται για πρώτη φορά μετά από χρόνια ότι κάποιος τις ακούει. Η κίνηση αυτή προκάλεσε αισιοδοξία εν μέσω προκλήσεων.

Δεδομένου ότι το 2012 είχε ήδη προτείνει ένα σχέδιο επιβίωσης για την Ευρωζώνη στις πιο δύσκολες στιγμές της, η προσέγγισή του τώρα ήρθε να επαναφέρει τη συζήτηση για την οικονομική σταθερότητα. Εκείνη τη χρονιά, εν μέσω κερδοσκοπικών επιθέσεων, ο Ντράγκι δήλωσε το «ό,τι χρειαστεί», κρατώντας τη νομισματική ένωση όρθια, την ώρα που οι πολιτικοί επεξεργάζονταν σχέδια για τη διαίρεση ή τη μείωση της Ένωσης.

Ο όμως πρόσφατος σχεδιασμός του δεν έμεινε χωρίς αντιδράσεις. Οι Γερμανοί, οι οποίοι το 2012 είχαν εξαπολύσει έντονες επιθέσεις εναντίον του, επαναλαμβάνουν την αντίθεσή τους. Οι αντιδράσεις δεν σταματούν εκεί, με τη Βρετανία επίσης να εγείρει ανησυχίες.

Η συζήτηση γύρω από το ποιες χώρες θα αναλάβουν το κόστος αυτού του σχεδίου είναι κρίσιμη. Άρθρο του Economist αναφέρεται στον προβληματισμό αυτό, χρησιμοποιώντας ένα κλασικό ανέκδοτο που καταδεικνύει την ανάγκη για ρεαλιστική σκέψη στις οικονομικές προτάσεις. Στο άρθρο υπογραμμίζεται ότι τα 800 δισ. ευρώ φαντάζουν στον Ντράγκι σαν κάτι το προφανές, αλλά οι προτάσεις του είναι αρκετά περίπλοκες και προϋποθέτουν μακροπρόθεσμες οικονομικές δεσμεύσεις.

Με προτάσεις όπως η αύξηση των δαπανών για ψηφιακά δίκτυα και άμυνα, η δημιουργία ευρωπαϊκών κολοσσών και η αντιμετώπιση της γήρανσης του πληθυσμού, διαγράφεται μια απαιτητική και φιλόδοξη ατζέντα. Ωστόσο, η χρηματοδότησή τους είναι αβέβαιη, ειδικά σε μια Ένωση που χρειάζεται διαρκώς να διαχειρίζεται τα υψηλά επίπεδα δημοσίου χρέους στα κράτη-μέλη.

Η πρόταση για έκδοση ευρωομολόγων βρίσκεται στο επίκεντρο, καθώς οι χώρες, ειδικά οι Γερμανικές, δυσκολεύονται να αποδεχτούν την κοινή ανάληψη ρίσκου. Αλλά το πνεύμα της ολοκλήρωσης στα οικονομικά της Ένωσης απαιτεί μια νέα οπτική για το ζήτημα της χρηματοδότησης των κοινών σχεδίων.

Εν κατακλείδι, αν η Ε.Ε. δεν τολμήσει να κάνει το βήμα τώρα, σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι για την οικονομική της πορεία, πότε θα είναι έτοιμη να το πράξει;

Πηγή: newsbomb.gr