Μια ομάδα ερευνητών ανακάλυψε στοιχεία για μια μέχρι σήμερα άγνωστη ζώνη υποβύθισης στον Ειρηνικό Ωκεανό, η οποία έχει τη δυνατότητα να αλλάξει την κατανόησή μας για τη γεωλογική ιστορία της Γης. Αυτές οι ζώνες υποβύθισης αναφέρονται στα σημεία όπου οι τεκτονικές πλάκες βυθίζονται η μία κάτω από την άλλη.
Οι ερευνητές εντόπισαν υπολείμματα μιας αρχαίας ζώνης υποβύθισης, η οποία φαίνεται να αποτελεί τμήμα μιας μεγάλης τεκτονικής πλάκας που αποκολλήθηκε και υποχώρησε στη Γη πριν από 250 εκατομμύρια χρόνια. Η δομή, που βρίσκεται στην πλάκα Nazca, περίπου 1.500 χλμ. ανοιχτά της δυτικής ακτής της Νότιας Αμερικής, παρουσιάζει σημαντική πάχυνση και χαμηλή θερμοκρασία σε σύγκριση με τις γύρω περιοχές.
Η ανακάλυψη αυτή υποδεικνύει ότι οι υπάρχουσες θεωρίες για την εσωτερική δομή της Γης χρειάζονται αναθεώρηση. Ο Γινγκτσουάν Βανγκ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας γεωλογίας του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ, δήλωσε ότι η ανακάλυψη εγείρει νέα ερωτήματα για το πώς οι διεργασίες στο εσωτερικό της Γης επηρεάζουν την επιφάνεια σε μεγάλες χρονικές και γεωγραφικές κλίμακες.
Το ύψος της περιοχής που μελετήθηκε φτάνει τα 20 χλμ. και το μήκος της τα 1.800 χλμ. Βασικό εύρημα της μελέτης είναι ότι το υλικό υποχωρεί πολύ πιο αργά από ό,τι εκτιμούσαμε προηγουμένως. Η ύπαρξη ψυχρότερου υλικού σε αυτήν τη ζώνη υποβύθισης υποδηλώνει ότι ορισμένες ωκεάνιες πλάκες κολλούν να υποχωρούν μέσω του μανδύα της Γης.
Η ομάδα διαπίστωσε ότι η ταχύτητα βύθισης είναι περίπου μισή από αυτήν που αναμενόταν, κάτι που υποδηλώνει ότι η ζώνη μετάβασης του μανδύα μπορεί να λειτουργεί ως φράγμα, επιβραδύνοντας την κίνηση του υλικού. Αυτή η νέα έρευνα, που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Science Advances», προτείνει ότι οι αρχαίοι καταβυθισμένοι ωκεάνιες πλάκες μπορούν να διατηρηθούν στο εσωτερικό της Γης για μεγάλο χρονικό διάστημα, επηρεάζοντας τη δομή του μανδύα.
Η ανακάλυψη αυτή μπορεί να ωθήσει τους επιστήμονες να αναθεωρήσουν υπάρχοντα μοντέλα τεκτονικών πλακών, προσφέροντας μια καλύτερη κατανόηση της γεωλογικής εξέλιξης της Γης. Ο Βανγκ τονίζει ότι αυτή η ανακάλυψη προσφέρει μια μοναδική ματιά στο παρελθόν της Γης που δεν είχαμε πριν.
Η νέα έρευνα ενδέχεται επίσης να έχει επιπτώσεις στη κατανόηση της Επαρχίας Μεγάλης Χαμηλής Διάτμησης του Ειρηνικού (LLSVP), μιας περιοχής του κατώτερου μανδύα με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Η μελέτη του Wang προτείνει ότι ο αρχαίος βυθός θαλάσσης μπορεί να έχει χωρίσει το LLSVP, προσφέροντας μια πιθανή εξήγηση για την ασυνήθιστη δομή της περιοχής.
Πηγή: naftemporiki.gr